Kultura i relacje międzyludzkie to coś, co łączy ludzi różnych państw. Jesteśmy różni, ale nie musi nas to dzielić. Taką wiedzę zdobyło sześcioro uczniów wraz z trzema nauczycielkami Szkoły Podstawowej nr 336 im. Janka Bytnara „Rudego” podczas pięciu dni spędzonych w niewielkim sycylijskim miasteczku Cefalu, gdzie odbyło się kolejne po Istambule, Warszawie i Paryżu spotkanie projektowe Erasmus+, poświęcone wprowadzaniu Światowego Dziedzictwa Kulturowego do nauczania w szkole.
Doświadczenie zdobyte podczas wyjazdu jest bezcenne. Oto kilka jego aspektów. Po pierwsze, jako nauczycielka uczestnicząca w projekcie, miałam możliwość zobaczyć, jak stremowani i nieśmiali nastolatkowie w ciągu kilku dni nabrali pewności siebie oraz odwagi w nawiązywaniu relacji z rówieśnikami z innych krajów. Mieszkając w domach włoskich rodzin, musieli wykazać się otwartością i mieli szanse poznać różnice kulturowe, na przykład słodkie śniadania czy późne długie kolacje. Polubili włoskie przysmaki, poznali nowe słowa, zobaczyli też z bliska nauczanie we włoskiej szkole.
Po drugie, uczniowie docenili rolę historii. Uświadomili sobie, oglądając zabytki Cefalu i pobliskiego Palermo, że historia nas identyfikuje. Wpisane na listę obiektów Światowego Dziedzictwa UNESCO, zwiedzane z przewodnikiem, katedra w Cefalu oraz kaplica pałacowa króla Rogera w Palermo, są przykładem wzajemnego przenikania się wpływów romańskich, bizantyjskich, normańskich i arabskich, zmieszanych w sposób unikalny i tworzących wyjątkowo spójną całość. U oglądającego powstaje myśl, że ludzie tworząc dzieła architektury i sztuki, powinni korzystać z doświadczeń innych kultur i przyswajać je sobie, a nie zwalczać i niszczyć.
Po trzecie, żyjąc życiem mieszkańców Cefalu, zobaczyliśmy, jak bardzo Sycylijczycy są wierni swoim tradycjom. Mogliśmy tego doświadczyć. Wspólne długie posiłki w gronie rodziny i znajomych, tradycyjne dania kuchni sycylijskiej na stole, docenianie lokalnych produktów, promowanie miejscowych zwyczajów – to wszystko, co tworzy atmosferę włoskiego miasteczka i tak podoba się turystom. Mieliśmy wyjątkową okazję zobaczyć niewielką przetwórnię ryb eksportującą swoje wyroby na cały świat, a stosującą wciąż dawne metody produkcji anchois.
Świat się dziś otworzył, podróżuje się łatwiej, szybciej. Odwiedzamy coraz dalsze kraje, ale czy podczas naszych zagranicznych podróży mamy czas, aby pozna
żyjących tam ludzi, ich tradycję, kulturę, docenić wartości, które oni cenią? Cefalu mała rybacka wioska, w latach 60-tych odkryta przez francuskich podróżnych, stała się dziś atrakcją Sycylii, odwiedzaną co roku przez tysiące ludzi z różnych zakątków świata. Dzięki turystyce przeżywa swój rozkwit gospodarczy. Zmieniło to mentalność jej rdzennych mieszkańców i otworzyło ich na przybyszy. Integracja kulturowa od zawsze była bliska Sycylijczykom. Niosła przesłanie, że wszyscy mogą żyć razem, bez podziałów i walk. Czyż to nie jest niezwykle aktualna idea dla ludzi w dzisiejszych czasach?
Wszystko to są ważne doświadczenia, których nie zdobędzie uczeń w klasie podczas lekcji. Kolory nieba i morza, zapach kwitnących pomarańczy, smak potraw, radość życia mieszkańców Sycylii, dzięki udziałowi w projekcie Erasmus+, zostaną już z uczniami na zawsze.
