Serwis korzysta z plików cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę, że będą one umieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Mogą Państwo zmienić ustawienia dotyczące plików cookies w swojej przeglądarce.

Dowiedz się więcej o ciasteczkach cookie klikając tutaj

Ratusze Warszawy – Bemowo (II)

11-04-2018 21:38 | Autor: Prof. dr hab. Lech Królikowski
Granice Bemowa – podobnie, jak granice pozostałych dzielnic tzw. wianuszka – określone zostały w 1994 r. w załączniku do ustawy z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy. Gmina Bemowa, a od 2002 r. – dzielnica Bemowo objęła tereny dawnego wojskowego lotniska oraz tereny z nimi sąsiadujące, kilka dawnych osad, ciekawe przedwojenne osiedle Boernerowo, powojenne osiedle budowniczych Pałacu Kultury Nauki („Przyjaźń”), a także kilka osiedli z czasów PRL, na przykład Jelonki.

Bemowo objęło więc – w pewnym uproszczeniu – fragment dawnego pasa fortecznego pomiędzy pierwszą i druga linią warszawskich fortów. Z tej chociażby przyczyny, teren ten nie miał prawie żadnej tradycji miejskiej (poza wspomnianym Boernerowem) oraz nadzwyczaj ubogą infrastrukturę techniczną. Intelektualną bazą dzielnicy była przede wszystkim Wojskowa Akademia Techniczna, która jest jednym z jej znaków rozpoznawczych do dnia dzisiejszego. W tej sytuacji budowa lokalnego ratusza była jedną z najważniejszych inwestycji od czasu wydzielenia Bemowa ze składu Woli , tj. od 19 czerwca w 1994. Decyzję w sprawie budowy Rada Gminy Warszawa-Bemowo podjęła 18 października tamtego roku.

Kamień węgielny pod bemowski ratusz uroczyście wmurowano 15 maja 1998 r. w trakcie obchodów czwartej rocznicy utworzenia Gminy Bemowo. Decyzję o rozpoczęciu budowy obiektu podjęto dopiero 8 stycznia 1998 r. Ratusz został zlokalizowany przy ul. Powstańców Śląskich, róg Górczewskiej, opodal posowieckiego osiedla „Przyjaźń”. Plac pod ratusz mierzy 6 438 metrów kwadratowych.

Do czasu ukończenia inwestycji samorządowe władze Bemowa pracowały w ratuszu Woli (al. Solidarności 90). Następnie przeniosły się do tymczasowej siedziby przy ul. Powstańców Śląskich 67C, w której pracowała część członków Zarządu z burmistrzem na czele. Pozostali pracownicy gminy zajęli pomieszczenia w budynku przy ul. Powstańców Śląskich 9. Wymienione lokalizacje urzędu gminy były niewystarczające, toteż niektóre wydziały urzędu zajmowały lokale w różnych punktach Bemowa, m. in. przy ul. Czumy 3, Rabsztyńskiej 8, w Szkole Podstawowej Nr 316 na ul. Szobera oraz na osiedlu „Przyjaźń” (nr 83).

Projekt budynku ratusza stworzyli architekci Krzysztof Kontkiewicz i Rafał Pawłowski. Dokumentację techniczną wykonało Biuro Projektów Budownictwa Ogólnego BUDOPOL. Inwestycję zrealizowało Przedsiębiorstwo Budowlane „Gawrosz” w okresie do przełomu 1999 i 2000 r.

Bemowski ratusz ma konstrukcję słupowo-płytową, monolityczną żelbetową, bezpodciągową. Kubatura wynosi 35 tys. metrów sześciennych, a wysokość (wieża) – 24,24 m. W budynku zainstalowane są dwie hydrauliczne windy osobowe. Powierzchnia zabudowy wynosi 2 190 metrów kw., a powierzchnia całkowita 10 430, powierzchnia użytkowa-podstawowa 3 250,7, a pomocnicza 1581,1. Ratusz ma pięć kondygnacji. Wyposażony jest we wszystkie współczesne elementy infrastruktury budynków biurowych, w tym wentylację mechaniczną, instalację schładzania, system alarmowania pożarowego i antywłamaniowego itd.

Wedle danych z 2016 roku na terenie dzielnicy Bemowo mieszkało 118,6 tys. osób.

Adres: Urząd Dzielnicy Bemowo m.st. Warszawy ul. Powstańców Śląskich 70; 01-381 Warszawa.

Według informacji z 2 września 2016 r. w Urzędzie Dzielnicy Bemowo m. st. Warszawy zatrudnionych było 257 osób na 255,5 etatach. Statystycznie na jeden etat w urzędzie przypada na Bemowie 464,1 mieszkańców.

(Średnia dla wszystkich dzielnic Warszawy wynosi 438 mieszkańców/1 etat)

Wróć