Po tegorocznej zbiórce w dniu 13 stycznia na konto fundacji wpłynęło ponad 60 mln złotych, a zadeklarowano w sumie ponad 90 mln. Istnieje realna szansa, że zostanie pobity dotychczasowy rekord zbiórki (nieco ponad 126 mln).
Olbrzymią sensacją stała się wzruszająca inicjatywa młodej mamy z Gdańska Patrycji Krzymińskiej, która ogłosiła na Facebooku zbieranie datków do puszki śp. prezydenta tego miasta Pawła Adamowicza, który podczas wielkiego finału WOŚP n a Targu Węglowym w dniu 13 stycznia został śmiertelnie raniony nożem przez szaleńca o kryminalnej przeszłości. Sam prezydent zdążył zebrać do puszki 5,6 tys. złotych, a idący za głosem serca Polacy w skali całego kraju w piorunującym tempie odpowiedzieli na apel inicjatorki i puszka błyskawicznie napęczniała po licznych wpłatach do... 16 milionów złotych!
Fundacja WOŚP skwitowała to tak:
„Ostatnia orkiestrowa puszka pana prezydenta Pawła Adamowicza okazała się nieprawdopodobnym zwycięstwem idei solidarności. Chcemy zaproponować, aby za te ogromne pieniądze kupić – zgodnie z celem WOŚP 2019 – sprzęt dla szpitali pediatrycznych w całym województwie pomorskim. Na początku – rozpoczęliśmy procedurę zakupu karetki neonatologicznej dla Szpitala Św. Wojciecha w Gdańsku. Jesteśmy także po rozmowach z Oddziałem Kardiochirurgii Dziecięcej im. Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, który już przysłał nam zapotrzebowanie na niezbędny sprzęt. Co dalej – to będzie zależało od głosu nas wszystkich” – stwierdzili rzecznicy WOŚP.
Podobnie jak w latach poprzednich, tak i w tym roku, nawet w sytuacji, gdy radość z kolejnego sukcesu Orkiestry została przyćmiona śmiercią wielkiego jej entuzjasty Pawła Adamowicza, nie zabrakło chamskich uwag pod adresem zamordowanego oraz armii zbierających datki wolontariuszy, a owe dowodzące zbydlęcenia komentarze pomieszczono w Internecie oraz w programie niektórych stacji telewizyjnych. Tym bardziej więc trzeba docenić, że Jurek Owsiak wytrzymał tę falę hejtu i zdecydował się powrócić na stanowisko prezesa WOŚP. Po pogrzebie prezydenta Gdańska powiedział:
„Jedno serce zgasło, ale jednocześnie wiele serc się otworzyło. Tu w Gdańsku rozbłysło największe miasto świata. Biorę się dziesięć razy mocniej do roboty. Twoje ideały wróciły z większą mocą. Tak – będę grał z Orkiestrą; tak – będę prezesem Fundacji. Mam nadzieję, że Polacy powiedzą sobie, że nie ma zgody na nienawiść”.
Cóż my, sąsiedzi z Ursynowa, możemy powiedzieć w tej sytuacji? Tylko jedno: Jurek, tak trzymaj!
