Serwis korzysta z plików cookies. Korzystanie z witryny oznacza zgodę, że będą one umieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Mogą Państwo zmienić ustawienia dotyczące plików cookies w swojej przeglądarce.

Dowiedz się więcej o ciasteczkach cookie klikając tutaj

Współczesne przemiany w sztuce geometrycznej

13-03-2019 21:31 | Autor: Wiesław Łuczaj
Otwarta 22 lutego Międzynarodowa wystawa INTERDISCURSIVE NON-OBJECTIVE stanowi pierwszą z trzech planowanych w Polsce w roku 2019 odsłon twórczości artystów reprezentujących różne pokolenia, postawy i nurty współczesnej sztuki geometrycznej, dla których wspólnym mianownikiem jest idea interdyskursywności.

Tę tendencję sztuki geometrycznej po raz pierwszy zdiagnozował i opisał w 2016 roku prof. Grzegorz Sztabiński w tekście „Interdyskurs we współczesnej sztuce geometrycznej”.

Proponowana koncepcja stanowi rodzaj kontynuacji i polemiki z koncepcją interdyskursu stworzoną przez niemieckiego językoznawcę i literaturoznawcę Jürgena Linka. Sztabiński uważa, że „w przeciwieństwie do dawnego dyskursu geometrycznego, który był w miarę jednolity w założeniach, choć wielopostaciowy, współczesna twórczość tego typu ma nieostre granice zarówno w sferze założeń teoretycznych jak praktyki”. Dodaje też, że dyskursy geometryczne „znajdują wyraz przede wszystkim w dziełach artystów, ale także w wypowiedziach odautorskich i krytyczno-teoretycznych”, wchodzą w złożone relacje z innymi nurtami współczesnej kultury. „Polegają na próbach łączenia dyskursów, porównywania ich, krzyżowania, eksperymentalnego nakładania, czy uzgadniania, a czasami wykazywania niezgodności, nieprzystawalności, desynchronizacji”. Jako przykłady wskazuje na twórczość Tadeusza Mysłowskiego („możliwość ciągłego wzbogacania zestawu elementów poprzez uwzględnianie nowych rodzajów ujęć wyjściowej formy”), Josefa Linschingera („nieoczywistość transkrypcji elementów fonetycznych języka”), Marka Starela („łączenie i uzgadnianie dwóch rodzajów dyskursów: statystyki i malarstwa geometrycznego”), Gerharda Hottera („kwestia stosunku tego, co konkretne, wzrokowe lub słuchowe, do ogólnej zasady, której skomplikowanie zwiększa się wraz ze wzrostem ilości branych pod uwagę składników”), czy twórczości własnej („zestawiane i uzgadniane dyskursów: przyrody i logiki”).

W wystawie w Galerii Działań w Warszawie (czynnej do 22.03.2019) bierze udział 18 artystów z Austrii, Danii, Francji, Holandii, Niemiec, Polski, Słowacji, USA, Węgier i Wielkiej Brytanii: Richard van der AA (F), Milija Belic (F), Deb Covell (GB), Nick Grindrod (GB), Konrad Hajdamowicz (PL), Peter Holm (DK), Viktor Hulik (SK), Jeffrey Cortland Jones (USA), Gosia Koscielak (USA), Gerda Kruimer (NL), Josef Linschinger (A), Roland Orépük (F), Ivo Ringe (D), János Saxon Szász (H), Mark Starel (PL), T. Michael Stephens (USA), Przemysław Suliga (PL), Joa Zak (PL). Kolejne dwie edycje, uzupełnione o artystów z Australii, Francji, Holandii i Polski będą miały miejsce w Galerii Uniwersyteckiej w Cieszynie) oraz Galerii XS, Instytut Sztuk Pięknych UJK w Kielcach.

Wystawa czynna do 22 marca 2019, pon.-pt., w godz. 14.00-20.30.

Wróć