Zanim to jednak nastąpi, przed nami jeszcze kilka dni wzmożonej pracy, biegania po sklepach, sprzątania, strojenia domów i mieszkań, ale również czas duchowego przygotowania i radosnego oczekiwania na Boże Narodzenie.
Dwudziesty czwarty grudnia mimo, iż nie wlicza się do kanonu oficjalnych dni świątecznych, to jednak wielu z nas uważa go na ważny, jeśli nie najważniejszy dzień w roku. Wszystko to za sprawą wieczornej kolacji wigilijnej, która przepełniona jest rodzinną atmosferą i tradycjami przypominającymi nam o naszych przodkach i korzeniach. Ponieważ żaden z Ewangelistów nie określił dokładnej daty narodzin Chrystusa, od momentu soboru Kościelnego z IV wieku przyjmuje się, że Jezus narodził się właśnie w nocy 25 grudnia. Nic więc dziwnego, że dzisiaj ta data kojarzy się już wyłącznie ze świętami Bożego Narodzenia.
Dla każdego z nas Boże Narodzenie, to czas szczególny. To nie tylko wspomnienie tak istotnego wydarzenia religijnego, ale także – a może nawet przede wszystkim – czas spotkań z najbliższą rodziną, której często nie widzieliśmy nawet przez cały rok. Coraz częściej święta stają się też dla nas ucieczką od codziennej gonitwy, czasem wyciszenia, zadumy, refleksji i modlitwy...
Podczas Wigilii gromadzimy się całymi rodzinami w oczekiwaniu na pierwszą gwiazdkę, która jest symbolicznym nawiązaniem do Gwiazdy Betlejemskiej, oznaczającej narodziny Jezusa. Później dzielimy się opłatkiem i zasiadamy do stołu, aby wspólnie spożywać świąteczne potrawy.
W zależności od regionu i tradycji rodzinnych zestaw wigilijnych potraw jest różny, ale zwyczajowo na wigilijnym stole powinny znaleźć się wszystkie płody ziemi, a potraw powinno być dwanaście. Do najbardziej typowych należą: barszcz z uszkami, ryby przyrządzane na różne sposoby, z najbardziej tradycyjnym karpiem smażonym i w galarecie na czele, kapusta z grochem, pierogi z kapustą oraz kompot z suszonych owoców. Zgodnie z polskim zwyczajem potrawy wigilijne powinny być bezmięsne.
Zaraz po kolacji przychodzi czas na to, na co zawsze najbardziej czekają wszystkie dzieci – czas żeby zabrać się za świąteczne prezenty skryte za piękną, pachnącą choinką. Choinka nie jest jednak jedynie symbolem świąt. Drzewo w wielu kulturach uważane jest za symbol życia i odradzania się, a także trwania i płodności. Tradycja samych choinek wywodzi się z Alzacji, to tam zaczęto ubierać drzewa ozdobami z papieru oraz jabłkami jako nawiązanie do rajskiego drzewa. Wielkim zwolennikiem nowego zwyczaju był Marcin Luter, dlatego też choinki bardzo szybko stały się popularne w protestanckich Niemczech. Do Polski choinka dotarła na przełomie XVIII i XIX wieku, w okresie zaborów przenieśli ją na polskie tereny niemieccy protestanci. Pierwszymi ozdobami choinkowymi były ciastka, pierniki, orzechy oraz własnoręcznie wykonane ozdoby z bibuły, papierów czy piór.
Prezenty pod choinkę przynosi wedle tradycji sam Święty Mikołaj, który jak mówią różne legendy i bajki w okresie świąt Bożego Narodzenia rozwozi dzieciom prezenty saniami ciągniętymi przez zaprzęg reniferów. Według różnych wersji zamieszkuje wraz z grupą elfów Laponię lub biegun północny. Co ciekawe, obecny wizerunek Mikołaja – czerwony płaszcz i czapka – został opracowany stosunkowo niedawno, bo w 1930 roku na zlecenie koncernu Coca-Cola przez amerykańskiego artystę, Freda Mizena.
Po kolacji i rozpakowaniu wszystkich prezentów, w wielu domach przychodzi czas na wspólne odśpiewanie kolęd. Pierwotnie były to radosne pieśni noworoczne, które współcześnie przyjęły powszechnie formę pieśni nawiązującej do świąt Bożego Narodzenia. Utrzymywane najczęściej w konwencji religijnej, początkowo wywodzące się z tradycji ludowej, w późniejszym okresie komponowane również przez wielu wybitnych kompozytorów. Najsłynniejszą kolędą na świecie jest „Cicha noc”, którą przetłumaczono na ponad 300 języków.
Późnym wieczorem wierni licznie udają się do kościołów, gdzie punktualnie o północy celebrowana jest uroczysta msza święta zwana Pasterką. Udział w tej szczególnej Eucharystii całych rodzin jest najważniejszym elementem świętowania dnia przyjścia Jezusa na świat. Pasterka upamiętnia oczekiwanie i modlitwę pasterzy zmierzających do Betlejem. W każdym kościele ubiera się w tym czasie szopkę Bożonarodzeniową, najczęściej pod postacią makiety przedstawiającej wnętrze stajni betlejemskiej w noc, podczas której narodził się Jezus Chrystus.
Wszystkim Czytelnikom w imieniu całego zespołu życzę spokojnych, rodzinnych, zdrowych i beztroskich świąt Bożego Narodzenia. Do przeczytania „Passy” już w nowym, 2017 roku.
